BeZaVa

BeZaVa is een afkorting voor de Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters. Voor deze wet wordt ook wel gesproken over de modernisering van de Ziektewet. Deze wet is belangrijk voor inkomensverzekeringen en de premies die werkgevers betalen voor de Ziektewet en WGA (regeling werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten). BeZaVa is op 1 januari 2013 ingevoerd. De laatste wijzigingen zijn op 1 januari 2017 afgerond.

Waarom de Wet BeZaVa?

In het afgelopen decennium is het ziekteverzuim en de instroom in de arbeidsongeschiktheidsregelingen zoals de WIA fors gedaald. Het gevoerde beleid door middel van de Wet verbetering Poortwachter (WVP), de Wet verlenging loondoorbetalingsverplichting bij ziekte (Wet VLZ) en de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) heeft daaraan een belangrijke bijdrage geleverd. Uit evaluatie blijkt echter dat dit effect vooral is opgetreden bij werknemers met een vast dienstverband.

Voor degenen met een uitkering op grond van de Ziektewet (ZW) heeft het gevoerde beleid dit effect niet gehad. Vooral op vangnetters (zieke medewerkers zonder werkgever) had het beleid geen effect. Het langdurig ziekteverzuim en instroom in de Wet WIA van deze groep ligt nog steeds op een onverminderd hoog niveau en stijgt bovendien. In de ogen van de regering is dit ongewenst en zijn maatregelen gewenst om dit terug te dringen. Daarvoor is de wet BeZaVa ingevoerd.

De overheid wil ook de langdurige arbeidsongeschiktheid van vangnetters terugdringen

De overheid wil vangnetters prikkelen om sneller weer aan het werk te gaan. Daarmee wil de overheid de WGA-instroom verminderen. Ook wordt met BeZaVa het eigenrisicodragerschap voor werkgevers uitgebreid. Vangnetters zonder werkgever zijn zieke medewerkers die geen werkgever meer hebben zoals:

• Zieke WW-gerechtigden.
• Zieke uitzendkrachten.
• Zieke werknemers van wie het dienstverband stopte tijdens hun ziekte (dit zijn de werknemers waar de werkgever gedifferentieerde Ziektewet- en WGA-premie voor betaalt aan de Belastingdienst of verantwoordelijk voor is als eigenrisicodrager).
• Werknemers die binnen vier weken na einde van de arbeidsovereenkomst ziek worden. Voor deze groep geldt een belangrijke uitzondering: als aan een werknemer een WW-recht is toegekend, dan valt hij buiten de financiële verantwoordelijkheid van de werkgever.

In het kader van de BeZaVa wordt alleen de schadelast van deze twee laatste groepen aan de werkgever toegerekend.

Eigenrisicodragen en BeZaVa

Bent u als werkgever eigenrisicodrager WGA? Vanaf 1 januari 2017 bent u dit dan altijd voor vaste medewerkers én flexwerkers. Met de wetswijziging van BeZaVa wordt u als werkgever ook verantwoordelijk voor de WGA-lasten en re-integratie van uw arbeidsongeschikte flexwerkers. Dit betekent voor u als eigenrisicodrager een uitgebreider WGA-risico. U bent als eigenrisicodrager WGA maximaal 10 jaar verantwoordelijk voor zowel uw arbeidsongeschikte vaste medewerkers als flexwerkers.

Offerte voor dienstverlening verzuimroute.nl

---